Oto najpopularniejsze według mnie mity, opinie dotyczące psychologów.
WYBÓR KIERUNKU STUDIÓW – psychologia.„ Z tobą musi być coś nie tak, skoro wybrałeś psychologiꔄ Tylko świry wybierają psychologię”etc.
CZYŻBY? Tylko, czy nie większym świrem jest ten, kto zaprzecza własnym problemom i żyje w nieświadomości, tworzy sztuczny wizerunek, często żyje wbrew i przeciwko sobie. Zatem chwała tym, którzy są świadomi swoich niedostatków i coś z nimi robią : )
PSYCHOLOG – GURU. Oczekiwania społeczne wobec psychologów, terapeutów – muszą być nieomylni, prawie oświeceni oraz mieć super życie.Kolejny mit, który utożsamia psychologa prawie z półbogiem. Tymczasem psycholog to też człowiek, który mierzy się z wieloma wyzwaniami, ma emocje, swój cień i też mierzy się sam ze sobą.Jedyna różnica dotyczy podejścia do tego, co się przydarza, większa świadomość, chęć pracy nad sobą i wyuczona i poparta doświadczeniem umiejętność radzenia sobie z problemami (większość psychologów cały czas aktywnie pracuje nad sobą i doskonali swoje umiejętności.
Psycholog, żeby pomagał innym musi być na swój sposób PODOBNY DO SWOJEGO KLIENTA i tak np. dzielić ze swoim klientem status finansowy albo mieć podobną sytuację rodzinną być w określonym wieku etc. żeby zrozumieć swojego klienta) To nie do końca prawda, bowiem psycholog najczęściej jest wyposażony w wiedzę, umiejętności, narzędzia oraz dystans, które pozwalają mu na pracę z ludźmi różnych profesji o różnych statusach czy relacyjnych czy finansowych.
Terapeuta nie musi mieć takiego samego statusu finansowego, czy być aktualnie w relacji, by skutecznie pomagać innym.
Kolejny – powinien UDZIELAĆ PORAD ZA DARMO albo za małą stawkę, bo to przecież służba.
NAPRAWDĘ? To praca jak każda inna, co więcej wymagająca, przekazywanie swojej wiedzy i umiejętności jest bardzo cenne bowiem, to wiedza specjalistyczna.Znacie jeszcze jakieś mity?
