Wymagamy, a raczej żądamy od innych i od całego świata, żeby spełniali nasze oczekiwania, często nadmiarowo, mają zaspakajać naszą potrzebę miłości uwagi atencji, uznania.
Tak po prostu, bo są naszym mężem przyjaciółmi itp.ŻĄDAMY, żeby inni zaspakajali nasze potrzeby, często jednak z pozycji niekochanego dziecka, deficytu.
Emocjonalną dziurę bez dna zapychamy także używkami, kompulsywnymi zachowaniami.Czynimy INNYCH odpowiedzialnymi za nasze samopoczucie, życie.
Tymczasem to nie ich rola, nie ich kompetencje np. uparcie domagamy się od kogoś ciągłej uwagi, zapewnień, potwierdzeń, nie dajemy przestrzeni etc.To wtedy odzywa się w nas niezaspokojona silna potrzeba, ale to idzie z rany…czyli tej części nas która nie dostała tego co najbardziej potrzebuje.
Jedynie Ty już z pozycji dorosłego jesteś w stanie to zaspokoić nie obarczać i obciążać innych.
Z tej dopiero pozycji DOROSŁEGO, który opiekuje się sobą I dostarcza tego co potrzebuje bierzesz odpowiedzialność i stajesz się lżejszy dla siebie i dla świata …Jak to jest u Ciebie?
Zapraszam do subskrypcji mojego kanału YOU TUBE : )
