Dziś poruszę temat pójścia na kompromis z samym sobą. Układasz się ze sobą lub innymi, rezygnując z czegoś naprawdę dla Ciebie ważnego. Po co ? Najczęściej by zyskać aprobatę, władzę lub dla poklasku.
Wyjście komuś naprzeciw, zrozumienie odmiennego punktu widzenia i działanie dla osiągnięcia harmonii to jedno, a podkładanie się i zdradzanie własnej prawdy to co innego.
Kiedy to się dzieje ? Gdy godzisz się na to, czego tak naprawdę nie chcesz, bo nie chcesz czegoś stracić, a korzyści ze zgody przewyższają, straty w twoim mniemaniu. Kiedy chcesz coś powiedzieć wyrazić, ale nie robisz tego w obawie przed reakcją innych, odrzuceniem albo by kogoś nie urazić, a słowa więzną w gardle.
Podobnie kiedy chcesz tworzyć, pokazać prawdziwego siebie i w rezultacie nie robisz nic, bo komuś może to się nie podobać. Kiedy godzisz się na mniej niż jesteś tego wart(a ), masz na coś ochotę, a wybierasz z przyzwyczajenia, oszczędności itp. opcję taką jak zwykle lub poniżej swoich oczekiwań. Udajesz, że nic się nie stało w reakcji, gdy ktoś lub coś przekracza Twoje granice. Pracujesz, gdy ciało domaga się odpoczynku itd.
Po czym poznać, że idziesz na kompromis z samym sobą po dyskomforcie w twojej głowie i duszy, ścisku żołądka, czy innych objawach w ciele, poczucia winy wobec siebie. Ty po prostu to wiesz.
‘’Taki kompromis zawsze zostawia gorycz w ustach. To paskudna konspiracja ‘’
Pamiętaj, że Twoją rolą nie jest uszczęśliwianie innych kosztem unieszczęśliwiania siebie.
